Mestûre Erdelanî -ya ku serê wê hejayî tacê ye-

-
Mestûre Erdelanî -ya ku serê wê hêjayî tacê ye-
Di jiyana wê de gelek tişt bêyî xwestina wê bûn lê îro em wê weke Jina Kurd ku serê wê Hêjayî Tacê ye dibînin, di her xebata lêkolîna helbestvan an jî navdarên kurd de em navê wê jî dinivîsin, em wê ji bîr nakin. 
Tenê li rastî navê wê û “(z. 1805 Sine - m. 1848 Silêmanî)” vê agahiyê têm ku ev xemgîniyekê dide min. Ji ber ku em tenê giringiyê didine dîrokan, diroka bûnê û mirinê lê em di derbarên kesan de xwedî kêm agahî ne. Di lêkolînan de em beriya her tiştî li navê kesî digerin ku em bêjin “navê wî yê rastîn filan tişt e ha, paşê guhertiye” an jî em bêjin “bi eslê xwe ji filan deverê ye, filan gundî ye” lê kes ji me du ristikan ji helbesteke wan nizane, bawer dikim. 
Gotina min li ser Mah Şeref Xanima Mestûre Erdelanî* bû ku qet ne hewce bû ez navê wê yê dirêj fêr bibim. Mestûre Erdelanî jî têrî min dikir. Gotina min li ser wê ye ku, ez di derbarê wê de xwedî kêm agahî me, tenê ristikekek helbesteke wê dizanim. Bi dehan salan e ku di derbarê wê de lêkolîn têne kirin lê ma kesî çend helbestên wê wernegerandine kurmanciyê ku em bixwînin? Bi kasî ku min xwend, bi zimanê kurdî, erebî û farisî dizane û berhemên xwe bi her sê zimanan jî nivîsandine. Lê kanîn ew berhem, çima ne li ber destan in, ne diyar e. Çima kes du bendikan ji helbestekê wê nikare ji ber bixwîne, ne diyar e?
 Ew gotina “serê wê hêjayî tacê” gotina Mestûreyê bi xwe ye ku di ristikeke helbesteke xwe de gotiye:
“Ez ew jinim ku li serê we hemûyan dikarim bibim tac
Serê min ew ser e ku hêjayî tacê ye”
û Tosinê Reşîd jî di pirtûka xwe de ya di derbarê wê de ku bi navê Mestûre nivîsandiye, dibêje “Serê Wê Hêjayî Tacê Bû” ku ew pirtûk diyariya hevalê min î qedîm, Qazî ye.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bir Kadını Tokatlamak

-
Resim
D ün akşam yaşandı hepsi, bir kadını tokatladım, yanaklarından. Yapıştırdım tokadı iyice, itme gücünü kesmedim, tokat sonuna kadar gitti, yanağı temelinden sarsıncaya kadar. Öyle bi yanak dalgası oldu ki, iki üç salınımdan sonrasında her iki yanak titreşimleri eşitlendi ve ortaya büyük bir dalga oluştu, yanak dalgası; kadının her iki yanağı birbirine çarpıyordu, şakladıktan sonra ayrılıyordu ve tekrar en uzak noktalara gidiyordu, tekrar şaklıyordu ve tekrar ayrılıyordu, şaklıyordu, şaklıyordu, şaklıyordu. Daha önce hep üzerine otururlarken görmüştüm kadınları, sadece üzerine oturuyorlardı yanaklarının ve dengelerini sağlıyorlardı yanakları ile. Bi de tam arkalarında yürürken görüyordum yanaklarını ve inceleyebiliyordum. Meslek gereği, detayları da bilebiliyorudum, ne kusurları vardı diye bilebiliyordum, hangisinin yanağının ideal olduğunu seçebiliyor ve bazen arkalarında öylece yürürken tahmini Q açılarını hesaplayabiliyordum ve değerlendirebiliyordum o yanakların o kalçayı hak edi...
Bidomîne »

Mirineke Kevin: Helebce

-
Resim
Mirineke Kevin, mirineke li dûr mayî, mirineke ji bîr bûyî, mirina xalan, mirina bav û kalan, mirina gundî û zaroyan, mirina ku kes naxwaze were serê wî lê ko ji  dest kê were ê bike, mirineke ne xweş û mirina ku dawiyê tîne, mirina ku diqedîne, mirina qedîm, mirina pîroz, mirina xweş... Ko newe serê yekî, mirov nikare jê baş fêhm bike bê hesteke çawa ye, ko komkujî ne ya kurdan bûya, dibû ku ez jî bêjim "Ê bi xwedê nizanim bê ev êşeke çawa ye." ji bo kesekî gelê wê komkujiyê, bê hatiye serê kê. Vêga ez nizanim bê gelê Hîroşîmayê çi difikirin di derbarê xwe de, yan jî yê Çernobîlê. Te dî, me bi vê rêyê gotina peyva komkuji yê jî êxiste zimanê xwe de, êdî bi rehetî dibêjin, ne xema me ye êş û keser, dema em wê peyvê bi kar tînin, balê jî dikişîne ser xwe ha, ne peyveke resen e, ne ji rêzê ye, wilo her roj tu nikarî li gorî kêfa xwe bi kar bînî! Bo mînak, salvegera Helebceyê duho bû, na wele pêr bû, lê ez îro bikar tînim, yanî ne hedê min e aniha wilo ez li gor kêf...
Bidomîne »