Evdila Keskîn, Ciwanmerd Kulek û Tofan Simbilfiroş
Ji bo hûn û em
meseleyê hemûyê fêhm bikin, divê ez ji pêşî çend gotinan li ser vî wêneyî
bibêjim da em mijarê fêhm bikin, te dî bê çi bûye û çi qewimiye. Ko mirov ji
orta meselê dikeviyê, ti kes ti gûyî fêhm nake, an ku “belav nake”. Ya rastî
min jî hê safî nekiriye.
Wê demê li
Konsolxaneya Swêdê ji bo Mihemedê Dirêj me bibîranînek li dar xist. Îja me
bangî der û dorê xwe jî kir, roşenbîr û zanayên di piyasê de, rojnamevan û
nûçegîhanên hefnameyan, xebatkar û tolazên mehnameyan; û nivîskar û edîtorên
sêmehkovarnameyan… Me bangî xwe nekiribû lê em jî li wir bûn, ecêbek e ev jî
ha.
Her kesî li ser piyan
bi hev re xeber didan, ew sûhbetên li ser lingan, xwedêyo, hinekî ji wir û
hinekî ji vir, du hevokên edebiyatê –bawerke
helbestên wî ji ferhengê pekîne lo- û sê hevokên siyasî –ka ev pêşeroja Qedumîstanê çilo bibe-
û çar hevokên di derbarê hevalên civakê de –li
Artukluyê lîsansa xwe bilind dike ha- û filan. Silho di filan rojnameyê de
dest bi kar kiriye û Xerbî jî di filan weşanxanê de, axir.
Çend denklaşör jî li
dera ha, çerq û çerqa wan bû, flaşan spîkên çavên me ronî dikirin, dibiriqîn. Ê
tabî ji kêf û coş û xweşiyê çavên me girtî derdiketin. Bo mînak, binêrin, kak Tofan Simbilfiroş xwe li ber heneka Ciwanmerd
pehn kiriye û ken kenê wî ye, av ji devê wî tê. Evdila Keskîn her du tiliyên xwe di berîkên xwe de şidandine û bi
awayekî “wek ku haya min jê nîn e” li Ciwanmerdî guhdarî dike, û ji aliyekî dî
ve jî îşaretan dide wênegirî û dibêje “min
û generalî bide ber hev, bila ew jî xuya bike” û tabî êlekê xwe jî dide
pêş. Min di hevpeyvînekê de xwendibû; Keskîn dibêje: Ji ber mamosteyên min yên dibistanê, ez êdî hew gumlekê xwe dixime bin
pantorê xwe. Û ji xwe Ciwanmerd
Kulek jî kêfa heneka xwe dike, dibîne ku yên li der û dorê wî bi heneka wî
dikenin û bala dertir û dortir jî li ser wî ye, çima naa…
Yorumlar
Yorum Gönder