Taca Serê Selîfê Malbata Keîta - Folon

-
  Kengî bû yekem cara min lê guhdarî kir, naye bîra min lê berî bi du sê rojan, me ji ber baranê xwe spartibû binê banekî li Mêrdîna kevin, jê re dibêjin izlaArt. Ji ber baranê cêran jî qut bûbû, li ber roniya çirayeke extiyar, pişta wê qof bûbû, em rûniştin, ez û hevaleke xwe. 

  Îja straneke dengê wê kêm ji anîşkekê dihat. Di nav sihbet û axaftin û kenê me de çend gotinên stranê jî dikete nav qerebalixa me de, em du kes bûn lê bi qasî komek kuflet me deng derdixist. Wê kêliyê min jî henekê xwe bi stranê dikir, gelek caran digot "folon" û min jî pê re digot, wek "foyooo" û em ji xwe re hê bêhtir dikenîn. Hema piştî çend kêliye dî min tê der anî ku deng yê Salif e, min jî dengê xwe kêm kir û min lê guhdarî kir. 

   Paşê me bi telefonên xwe yên berîkê li gotinên stranê meyzand, û li wateya gotinan, bi zimanê inglîzî hebû ─li jêr min j'bo we wergerand bo kurdî─ êdî nû nû di hişê min de cîh girt, nû nû gotin zelal bûn û ketine hişê min.

   Stranê behsa berê û niha dikir, duh û îro dikir, berê çawa bû û niha çawa ye. Stranê behsa mirov û gelên dûr dikir lê behsa me jî dikir. Behsa tirsa me ya duh û wêrekiya me ya niha dikir, behsa bindestiya duh û azadiya niha dikir. Ko mirov lê guhdarî dike û gotinên stranê jî pê re dixwîne, dengê Salif Keita bêhtir bandorê li mirovî dike... 

Gotinên Stranê:

 Salif Keita - Folon

 fôlon, é té nyinika
fôlon, né té nyinika
fôlon, a toun bé kè t'ni dén
fôlon, ko kow koun bé kè
fôlon, môgow ma koté

 kouma diougou bé môgo mi kono
hèrè bi môgo mi kono
kongo bé môgo mi laaaaa
fôlon, kow ko koun bi la
fôlon, é koun té sé kô fô.

 sissan, é bé nyinika
sissan, né bé nyinika
sissan, an bé bè nyinika
sissan, ko kow koun bé kè
sissan, môgow ma ko bala

 Gotinên stranê bi kurmancî:

 Berê, kesî ji te nepirsîbû
Berê, kesî ji min nepirsîbû
Berê, her tişt wilo bû
Berê, her çi bûbe
Berê, kesî nedixwest ku bizane.

 Kesên ku ramanên wan hebûn ku bikin
Kesên ku dikarîbûn li xwe bifikirin
Kesên ku birçî bûn
Berê, her çi bûbe
Berê, tu nikarîbûyî li serê biaxivî.

 Îro, divê tu cîh bigirî
Îro, divê ez cîh bigirim
Îro, divê em hemû cîh bigirin
Îro, her çi bibe
Îro, her kes dixwaze bizane.

Yorumlar

  1. Fîlajijinanhezdiket24 Şubat 2018 08:08

    4 sal berê nehe, ji arşîva muzîkêd hevaleke min ketibû nav listeya min. Hem muzîkeke cuda, qet ji destê min xilas dibû ! Bi zimanê orîjînal "bambarayî" fonetîkeke hind xwoş bi min dabû hîs kirin, çend min guhê xwo didayî "bê dengiya êvarêd Kurdistanê" dihat aqilê min. Sipas bo bibîrxistinê.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Daskan25 Şubat 2018 11:29

      Kêfxwoş bûm ko hinên dî jî bi stranê hestyar bûne. Em bêjin "berê kesî nedixwest hestyar bibe. Îro, her kes hestyar e."

      Sil
  2. esrake28 Şubat 2018 22:09

    Min spotify vekir û li cihê search ê folon Nivîsî.pê re nivîsa te dixwenim. Gelek hestiyar bum ://

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bir Kadını Tokatlamak

-
Resim
D ün akşam yaşandı hepsi, bir kadını tokatladım, yanaklarından. Yapıştırdım tokadı iyice, itme gücünü kesmedim, tokat sonuna kadar gitti, yanağı temelinden sarsıncaya kadar. Öyle bi yanak dalgası oldu ki, iki üç salınımdan sonrasında her iki yanak titreşimleri eşitlendi ve ortaya büyük bir dalga oluştu, yanak dalgası; kadının her iki yanağı birbirine çarpıyordu, şakladıktan sonra ayrılıyordu ve tekrar en uzak noktalara gidiyordu, tekrar şaklıyordu ve tekrar ayrılıyordu, şaklıyordu, şaklıyordu, şaklıyordu. Daha önce hep üzerine otururlarken görmüştüm kadınları, sadece üzerine oturuyorlardı yanaklarının ve dengelerini sağlıyorlardı yanakları ile. Bi de tam arkalarında yürürken görüyordum yanaklarını ve inceleyebiliyordum. Meslek gereği, detayları da bilebiliyorudum, ne kusurları vardı diye bilebiliyordum, hangisinin yanağının ideal olduğunu seçebiliyor ve bazen arkalarında öylece yürürken tahmini Q açılarını hesaplayabiliyordum ve değerlendirebiliyordum o yanakların o kalçayı hak edi...
Bidomîne »

Mestûre Erdelanî -ya ku serê wê hejayî tacê ye-

-
Resim
Mestûre Erdelanî   -ya ku serê wê hêjayî tacê ye- Di jiyana wê de gelek tişt bêyî xwestina wê bûn lê îro em wê weke Jina Kurd ku serê wê Hêjayî Tacê ye dibînin, di her xebata lêkolîna helbestvan an jî navdarên kurd de em navê wê jî dinivîsin, em wê ji bîr nakin.  Tenê li rastî navê wê û  “(z. 1805 Sine - m. 1848 Silêmanî)”  vê agahiyê têm ku ev xemgîniyekê dide min. Ji ber ku em tenê giringiyê didine dîrokan, diroka bûnê û mirinê lê em di derbarên kesan de xwedî kêm agahî ne. Di lêkolînan de em beriya her tiştî li navê kesî digerin ku em bêjin  “navê wî yê rastîn filan tişt e ha, paşê guhertiye” an jî em bêjin  “bi eslê xwe ji filan deverê ye, filan gundî ye” lê kes ji me du ristikan ji helbesteke wan nizane, bawer dikim.  Gotina min li ser Mah Şeref Xanima Mestûre Erdelanî* bû ku qet ne hewce bû ez navê wê yê dirêj fêr bibim. Mestûre Erdelanî jî têrî min dikir. Gotina min li ser wê ye ku, ez di derbarê wê de xwedî kêm agahî me, tenê ristikeke...
Bidomîne »

Mirineke Kevin: Helebce

-
Resim
Mirineke Kevin, mirineke li dûr mayî, mirineke ji bîr bûyî, mirina xalan, mirina bav û kalan, mirina gundî û zaroyan, mirina ku kes naxwaze were serê wî lê ko ji  dest kê were ê bike, mirineke ne xweş û mirina ku dawiyê tîne, mirina ku diqedîne, mirina qedîm, mirina pîroz, mirina xweş... Ko newe serê yekî, mirov nikare jê baş fêhm bike bê hesteke çawa ye, ko komkujî ne ya kurdan bûya, dibû ku ez jî bêjim "Ê bi xwedê nizanim bê ev êşeke çawa ye." ji bo kesekî gelê wê komkujiyê, bê hatiye serê kê. Vêga ez nizanim bê gelê Hîroşîmayê çi difikirin di derbarê xwe de, yan jî yê Çernobîlê. Te dî, me bi vê rêyê gotina peyva komkuji yê jî êxiste zimanê xwe de, êdî bi rehetî dibêjin, ne xema me ye êş û keser, dema em wê peyvê bi kar tînin, balê jî dikişîne ser xwe ha, ne peyveke resen e, ne ji rêzê ye, wilo her roj tu nikarî li gorî kêfa xwe bi kar bînî! Bo mînak, salvegera Helebceyê duho bû, na wele pêr bû, lê ez îro bikar tînim, yanî ne hedê min e aniha wilo ez li gor kêf...
Bidomîne »